Weetjes

Alcohol als nationale drug

Alcohol wordt de 'nationale drug' genoemd. Ja, inderdaad een 'drug', want het heeft een duidelijke uitwerking op je geest. En 'nationaal' omdat het een aanvaard onderdeel van onze cultuur is geworden. Alcohol wordt vaak in verband gebracht met gezelligheid. Dit positieve beeld, dat vaak toeneemt in de tienerjaren, verhult echter de negatieve kanten zoals agressie, verkeersongelukken, vandalisme en mishandeling, allemaal onder invloed van alcohol.

Sociale aanvaarding van alcohol.

Er wordt vaak vergeten dat het in feite een gif is waar je lichaam en geest zich langzaam bij gaan aanpassen. Voor een aantal mensen eindigt dit met alcoholisme. Hoe ziek een alcoholist ook is, hij of zij blijft iets positiefs in de drank zien. De hele geest en het hele lichaam zijn uiteindelijk op alcohol drinken ingesteld. Vaak wordt van alcohol ook gezegd dat het een 'harddrug' is omdat duidelijk gewenning optreedt en het tot afhankelijkheid kan leiden. .Mensen die langdurig veel drinken, gaan minder goed functioneren op het werk, in hun relatie en ook lichamelijk en geestelijk. Ontslag, werkloosheid, echtscheiding zelfs dakloosheid kunnen het gevolg zijn.

Geestelijke en lichamelijke gezondheid

Organen zoals de lever, krijgen het bij een regelmatig gebruik van meer dan 15 glazen per week al zwaar te verduren... Ook de hersenen hebben te lijden onder alcoholgebruik; een neuronale aandoening als het Syndroom van Korsakov (alcoholdementie) kan het gevolg zijn. Andere lichamelijke problemen die zich kunnen ontwikkelen zijn een teveel aan ijzer en een verhoogd risico op diabetes (suikerziekte). Aandoeningen als alvleesklierontsteking en maagontsteking komen bij alcoholisten duidelijk vaker voor dan bij de sociale drinker of geheelonthouder. Een alcoholist kan niet meer “nuchter” denken. Hij heeft alcohol nodig om verdriet te verwerken of iets te vieren, kortom dingen die een “normaal” mens ook zonder alcohol kan.

Alcoholisme een ziekte?

Algemeen wordt dit aanvaard, ook door de medische wetenschap. Vaak wordt gezegd dat je niet kan genezen van alcoholisme: "eens een alcoholist, altijd een alcoholist". Wel kan je het onder controle krijgen : zo'n "gestabiliseerd alcoholist" moet altijd waakzaam blijven. Met de hulp van een begeesterende gespreksgroep slagen de meesten erin hun leven terug op de rails te zetten en een tevreden, zelfs gelukkig, alcoholvrij leven te leiden. Bij sommigen lukt dit van de eerste keer, anderen moeten meerdere pogingen ondernemen voor zij de ernst van de situatie kunnen/willen inzien en daar uiteindelijk naar handelen.

Wanneer is iemand alcoholist ?

Als wetenschappelijke norm voor veilige alcoholconsumptie geldt maximaal 21 standaardglazen per week voor mannen en 15 glazen per week voor vrouwen. Voorwaarde is wel dat in die week twee dagen na elkaar geen alcohol gedronken wordt. Let op : of iemand al dan niet alcoholist is, hangt niet van het aantal “eenheden” af, ook niet of hij/zij al dan niet dagelijks drinkt, thuisdrinker is, gezelschapsdrinker of kroeghanger… Allen hebben ze dit gemeen: eens zij beginnen te drinken, kunnen zij niet stoppen of vraagt het hen een bovenmatige inspanning. Het vraagt moed om dit tegen je omgeving, maar zeker t.o.v. jezelf te bekennen.

Waarom wordt iemand alcoholist ?

Hierover zijn al boekenkasten vol geschreven: erfelijkheid, persoonlijkheid, lichamelijke oorzaken, psychische redenen… Er hoeft niet altijd sprake te zijn van een specifieke oorzaak. Een persoon die niet meer of minder problemen heeft dan de gemiddelde mens en zonder specifieke aanleg kan ook verslaafd raken. Je raakt gewend aan het drinken van alcohol, dat wil zeggen dat in de loop der jaren de tolerantie toeneemt. Uiteindelijk blijkt dan dat je ernstige moeite hebt de alcohol te laten staan en ben je verslaafd, eerst geestelijk, daarna misschien zelfs lichamelijk. De problemen ontstaan in zo’n geval meestal na enkele tot vele jaren drinken, zonder dat er echt een externe reden was om meer of veel te gaan drinken.